ยาน คิวริออซิตี จากยานสำรวจดาวอังคาร ตรวจพบก้อนกรวดสีเข้มขนาดเล็กรูปดาว และหางแฉก ในชั้นหินสว่างละเอียดของสันเขาดาวอังคาร กำลังมีการตรวจสอบอย่างใกล้ชิดโดยยานสำรวจคิวริออซิตีของนาซ่า รูปร่างนี้มีความคุ้นเคยกับนักธรณีวิทยา ที่เคยศึกษาผลึกยิปซัมที่เกิดขึ้นในทะเลสาบที่แห้งแล้งบนโลก
แต่ทีมวิทยาศาสตร์ของคิวริออซิตี กำลังพิจารณาถึงความเป็นไปได้หลายประการ สำหรับการกำเนิดของคุณลักษณะเหล่านี้บนดาวอังคาร ความไม่แน่นอนประการหนึ่ง ที่การตรวจสอบของคิวริออซิตี อาจแก้ไขได้คือ ช่วงเวลาที่ลักษณะรูปร่างคล้ายคริสตัลก่อตัวขึ้น สัมพันธ์กับชั้นของตะกอนที่สะสมอยู่รอบตัว อีกประการหนึ่งคือ แร่ธาตุดั้งเดิมที่ตกผลึกเป็นรูปร่างเหล่านี้ ยังคงอยู่หรือถูกละลายออกไป และถูกแทนที่ด้วยอย่างอื่น
ในภายหลัง คำตอบอาจชี้ให้เห็นถึงหลักฐานของทะเลสาบแห้ง หรือน้ำใต้ดินที่ไหลผ่านตะกอนหลังจากที่มันกลายเป็นหิน ทีมสำรวจยังกำลังสืบสวนเบาะแสอื่นๆ ในพื้นที่เดียวกัน เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับประวัติของดาวเคราะห์แดง ซึ่งรวมถึงลักษณะรูปทรงแท่ง เส้นแร่ที่มีทั้งโซนสว่างและมืด การแปรผันของสีในพื้นหิน การเคลือบในแนวนอนอย่างราบรื่น ซึ่งมีความหนาต่างกันมากกว่า 10 เท่าในแต่ละชั้น
และการเปลี่ยนแปลงของปริมาณธาตุเหล็กมากกว่า 4 เท่าของเป้าหมายหินที่ยานสำรวจตรวจสอบ Ashwin Vasavada นักวิทยาศาสตร์โครงการคิวริออซิตีของนาซ่า กล่าวว่า มีเพียงขุมสมบัติของเป้าหมายที่น่าสนใจ ซึ่งกระจุกตัวอยู่ในพื้นที่เดียวนี้ แต่ละอันเป็นเบาะแส และยิ่งมีเบาะแสมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี
เวรารูบินริดจ์ มีความโดดเด่นเป็นแถบต้านทานการกัดเซาะ บนทางลาดด้านเหนือของภูเขาบนดาวอังคารตอนล่าง ในปล่องภูเขาไฟ มันเป็นจุดหมายปลายทางที่วางแผนไว้สำหรับคิวริออซิตี แม้กระทั่งก่อนที่จะลงจอดบนพื้นปล่องภูเขาไฟใกล้ภูเขา ในปี 2555 ยาน คิวริออซิตีเริ่มปีนขึ้นไปบนสันเขา เมื่อประมาณ 5 เดือนที่แล้ว และตอนนี้ได้มาถึงทางขึ้นเขาขอบด้านใต้แล้ว
คุณลักษณะบางอย่าง อาจเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนไปยังพื้นที่ปลายทางถัดไปที่ขึ้นเนิน ซึ่งเรียกว่า หน่วยดินเหนียว เนื่องจากตรวจพบแร่ดินเหนียวจากวงโคจร ทีมงานคิวริออซิตีไปยังไซต์ที่เรียกว่า จูรา ในช่วงกลางเดือนมกราคม เพื่อตรวจสอบพื้นที่ ที่แม้แต่ในภาพจากวงโคจร เมื่อเทียบกับพื้นหินสีแดงที่มีแร่เฮมาไทต์ ซึ่งก่อตัวเป็นส่วนใหญ่ โดยมีชื่อเรียกว่า เวรารูบินริดจ์
Abigail Fraeman สมาชิกทีมวิทยาศาสตร์ของคิวริออซิตีแห่งห้องปฏิบัติการแรงขับเคลื่อนไอพ่น ได้กล่าวว่า รูปร่างวีเล็กๆ เหล่านี้ ดึงดูดความสนใจของเราได้มาก แต่ก็ไม่ใช่เหตุผลที่เราไปที่หินก้อนนั้นเลย เรากำลังดูการเปลี่ยนสีจากพื้นที่หนึ่งไปอีกพื้นที่หนึ่ง เราโชคดีที่ได้เห็นก้อนหินคริสตัล ซึ่งพวกมันมีขนาดเล็กมาก
ลักษณะเด่นมีขนาดประมาณเมล็ดงา บางส่วนเป็นผลึกเดี่ยวยาว โดยทั่วไป สองหรือมากกว่านั้นจะรวมกันเป็นหางแฉก รูปทรงเหล่านี้เป็นลักษณะของผลึกยิปซัม สมาชิกทีมวิทยาศาสตร์ คิวริออซิตีที่ราชวิทยาลัยลอนดอน ผู้ศึกษาผลึกดังกล่าว ในหินแห่งสกอตแลนด์กล่าว ยิปซัมเป็นรูปแบบของแคลเซียมซัลเฟต สิ่งเหล่านี้สามารถเกิดขึ้นได้ เมื่อเกลือกลายเป็นความเข้มข้นในน้ำเช่น ในทะเลสาบที่ระเหย
หินชั้นที่เคลือบอย่างประณีตที่จูราคิดว่า เป็นผลมาจากการตกตะกอนของก้นทะเลสาบ ดังที่เป็นจริงในชั้นทางธรณีวิทยาที่ต่ำกว่า และเก่ากว่าหลายชั้นที่คิวริออซิตีได้ตรวจสอบแล้ว อย่างไรก็ตาม ทางเลือกแทนผลึกที่เกิดขึ้น ในทะเลสาบที่กำลังระเหยก็คือ พวกมันก่อตัวขึ้นภายหลังจากของเหลวที่มีรสเค็มที่เคลื่อนผ่านหิน
นั่นยังเป็นหลักฐานประเภทหนึ่ง ที่คิวริออซิตีได้บันทึกไว้ในชั้นธรณีวิทยาหลายชั้น โดยที่ของเหลวใต้ผิวดินสะสมคุณลักษณะต่างๆ เป้าหมายหินบางส่วนที่ตรวจสอบในพื้นที่จูรา มีเส้นแร่ 2 สีที่เกิดขึ้น หลังจากตะกอนในทะเลสาบ เพราะมันแข็งตัวเป็นหิน ส่วนที่สว่างกว่าประกอบด้วยแคลเซียมซัลเฟต ส่วนที่มืดกว่าจะมีธาตุเหล็กมากกว่า
ลักษณะบางอย่างที่มีรูปร่างคล้ายผลึกยิปซัม มีสีเข้มกว่ายิปซัม เสริมด้วยธาตุเหล็ก สิ่งเหล่านี้เป็นเบาะแสว่า วัสดุที่ตกผลึกดั้งเดิม อาจถูกแทนที่หรือขจัดออกไป โดยผลกระทบในภายหลังของน้ำ ลักษณะรูปร่างแท่งเล็กๆ ถูกพบเห็นครั้งแรกเมื่อ 2 วัน ก่อนที่คิวริออซิตีจะมาถึงจูรา ภาพทั้งหมดจากยานสำรวจดาวอังคาร ทำให้มีผู้คนให้ความสนใจ เมื่อเปรียบเทียบกับฟอสซิล ทางเลือกที่เป็นไปได้อีกอย่างหนึ่งก็คือ พวกมันเป็นส่วนของวัสดุ
สมาชิกทีมวิทยาศาสตร์ของคิวริออซิตีจนถึงตอนนี้ในภารกิจนี้ หลักฐานส่วนใหญ่ที่เราเคยเห็น เกี่ยวกับทะเลสาบโบราณในปล่องพายุนั้น เป็นน้ำที่ไม่เค็ม ถ้าเริ่มเห็นว่า ทะเลสาบมีความเค็มมากขึ้น เมื่อเวลาผ่านไปจะช่วยให้เราเข้าใจว่า สภาพแวดล้อมนั้น เปลี่ยนแปลงไปอย่างไร เพื่อให้สอดคล้องกับรูปแบบโดยรวมที่น้ำบนดาวอังคารขาดแคลนมากขึ้น เมื่อเวลาผ่านไป
การเปลี่ยนแปลงดังกล่าว อาจเหมือนกับความแตกต่างระหว่างทะเลสาบน้ำจืดบนภูเขา ซึ่งมักจะเติมด้วยหิมะละลายที่ทำให้เกลือเจือจาง และทะเลสาบเค็มในทะเลทราย ซึ่งน้ำระเหยเร็วกว่าที่จะถูกแทนที่ หากผลึกก่อตัวขึ้นในหินแข็งในเวลาต่อมา แทนที่จะเป็นในทะเลสาบที่ระเหยกลายเป็นไอ สิ่งเหล่านี้เป็นหลักฐานเกี่ยวกับเคมีของสภาพแวดล้อมใต้ดินที่เปียกชื้น
ในกรณีใดๆ คริสตัลเหล่านี้ เป็นหลักฐานรูปแบบใหม่ ที่สร้างเรื่องราวของน้ำที่คงอยู่ และสภาพแวดล้อมที่อาศัยอยู่ได้ยาวนานบนดาวอังคาร การเปลี่ยนแปลงของปริมาณธาตุเหล็ก ซึ่งมีลักษณะที่เล็กกว่า และหินที่อยู่รอบๆ อาจให้เบาะแสเกี่ยวกับสภาวะที่เอื้ออำนวยต่อชีวิต ออกไซด์ของเหล็กแตกต่างกันไป ตามความสามารถในการละลายในน้ำ โดยประเภทออกซิไดซ์มากกว่ามักจะละลาย และขนส่งน้อยกว่าสภาพแวดล้อมที่มีช่วงของสถานะออกซิเดชัน
อ่านต่อเพิ่มเติม คลิ๊ก !!! ลดน้ำหนัก เหตุผลที่คุณควรกินแป้งเมื่อลดน้ำหนัก อธิบายได้ดังนี้
